Ta strona została uwierzytelniona.
Na dwóch skrzydłach zawieszony,
Jako złoty ptak się waży...
Lewe — gore w tęcz miljony
I w miliony skier się żarzy...
Szlakiem ognia, przez niebiosy,
Do przyszłego rwie się słońca...
Brylantami sypie rosy,
Mgły przejrzyste na dół strąca,
I w purpurze jasnej miga,
Jako sztandar na gór wierzchu...
Prawe niknie i zastyga
W płowych cieniach, w sinym zmierzchu...
Konające gwiazdy blade
Na zachodnie strząsa stoki,
I perłowych piór kaskadę
Cieniem rzuca na obłoki...
Gdzież obróci lot swój dzielny?
Czy się dźwignie przez ogromy
