Ta strona została uwierzytelniona.
O, NIE JEST NIKT...
O, nie jest nikt z nas nędzny tak,
O suchym żyjąc chlebie,
Któryby gwiazdy własnej swej,
Na wielkiem nie miał niebie!
I nie jest nikt z nas silny tak,
I taki ufny w siebie,
Komuby tęskny nie biegł wzrok
Do gwiazdy — gdzieś na niebie...
I nie jest nikt z nas szczęśliw tak,
W rozkoszy, czy w potrzebie,
Żeby swą gwiazdę aż po grób
Dopatrzeć mógł na niebie!
