Ta strona została uwierzytelniona.
Twe usta — płomień! Czuje w nich żądz boje!
Jako centaura moc, jest twoja siła!...
Czy chcesz naprawdę, żebym twoją była?
Nad grono winne słodkie łono twoje...
Niech nas ogarnie noc, wszechstworzeń matka...
Łaski, ratunku! O biada mi, biada!
Ty moja! Cóż mi bój jaki, czy zdrada?
Ja czarę moją chcę pić do ostatka...
Niech przyjdą wszyscy! Ojciec twój... świat cały!
Córko, skończone! Córko, to noc chwały!
Podstęp nam tryumf w wyrocznej dał chwili!
(Linkeus podnosi nóż z ziemi i zbliża się chyłkiem ku Danaosowi).
Stój! Stój!
...A my się miłością zbawili!
