Strona:PL Marya Konopnicka-Poezye w nowym układzie VI Przekłady 066.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Niech oddech jego wypełni przestrzenie,
I nowych istot rzuci posiew na nie...
— Rozszerzcie Boga!
A serce ludzkie niech mu tronem będzie,
Niechaj wieść o nim niesie liry granie...
— Rozszerzcie Boga!
Z wszechpiękna tworów, i z wina puharu
Niech oka jego błyska nam zaranie,
— Rozszerzcie Boga!
I z ust kochanych niech dech jego spływa,
I wszechmiłości niech świat czuje drganie —
— Rozszerzcie Boga!