Ta strona została uwierzytelniona.
Aż na skraju tej polany
Co się wrzyna w gąszcz i wzrok
Stoję i śmiertelnie smutny
Po za siebie zwracam wzrok.
Lecz nie widzę nic dokoła,
Tylko siwy opar mgły
Na zroszone pada zioła,
Na zroszone pada mchy...
Tylko ciche się westchnienie
Po gałęziach niesie drzew,
Tylko w dali się rozpływa
Niewidzialnych skrzydeł wiew...
Tylko nawskróś popieliska,
Gdzie pastuszy wygasł chrust,
Rozdmuchana iskra błyska,
Niewidzialnych tchnieniem ust.
