Ta strona została uwierzytelniona.
W oddalonych rzeczy krasie,
Jakby wstęga przewija się
Łan za łanem, gaj za gajem,
Chmurnym szlakiem, smętnym krajem...
W oddalonych rzeczy krasie
Miga złoto w modrym pasie
Owej strugi, co się winie
W oczeretach i wiklinie...
W oddalonych rzeczach krasie
Bór, jak organ huczy, zda się,
A nadrzeczny tuman dyszy
Westchnieniami w nocnej ciszy...
A ja chwytam okiem, uchem,
One mary w polu głuchem,
I źrenicą rozszerzoną
Na dalekość patrzę oną...
