Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 8 190.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
II. HYMN ELEATÓW[1].



Pod sztandarem idziem ducha
Wyzwolenia rzesza rzesz;
Pierś zapału z piersi bucha:
Kto chcesz, w świty z nami śpiesz!

Odrodzonej hufiec młodzi,
Co dnia mnożym orszak nasz;
Duch wolności nam przywodzi,
W światło idziem — przednia straż!

Idziem w wielkie, święte boje,
Na okopy nowych dni;
W zorzach jutra nasze zbroje,
Wiosną jutra hymn nasz brzmi!

Długo dusze w mrokach spały,
Długo piersi poił jad,

  1. Hymn ten, wymownie streszczający program pracy i cele Eleuteryi, ofiarowała Marya Konopnicka Towarzystwu, kiedy jako członek Eleuteryi, uczestniczyła w uroczystości opłatka Oddziału krakowskiego w r. 1905. Życzeniem jej ówczesnem było, aby, śpiewany na melodyę »Warszawianki«, zagrzewał wszystkich do dzieła.
    Eleaci, tak nazwani od miasta Elea w południowej Italii — szkoła filozoficzna, której twórcą był Ksenofanes z Kolofonu (w VI w. przed Chr.), wyróżniająca się z pośród innych sekt czystością obyczajów i wzniosłem dążeniem do cnoty, jak to widać z dochowanej elegii biesiadnej samego mistrza. (Por. Lirycy greccy doby klasycznej. Kraków 1883, str. 21).