Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 8 111.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
SEN JERMAKA[1].



Wszedł i soboli kołpak cisnął z głowy
Pod pułap nizki, zczerniały, dębowy,
Z którego ciężkie zwieszały się chmury
Dymu kadzideł i ciemnej purpury.
Kołpak podleciał, jak ptak krasnopióry.

Chwycił go Jermak nad czołem golonem
I do nóg cara uniżył pokłonem.
Car na prestole[2] siedział. Ten był kryty
W kościelne lamy, w blachy, w aksamity,
Łup na Inflantach i Litwie zdobyty.

Car na prestole siedział. Drzemał może,
Bo puścił z ręki kolczastą obrożę
Brytana, co miał przednie łapy sparte
Na szubie pańskiej; lecz oko przetwarte
Na Sudiebnika[3] car wbite miał kartę.


  1. ↑ Jermak Timofiejew, ataman Kozaków Dońskich, pobił chana Kuczuma 1582 r., wziął stolicę jego Iskier i ziemie sybirskie poddał Rosyi za Iwana Groźnego.
  2. ↑ Perstoł (z ros.) — stolica, tron.
  3. ↑ Sudiebnik — księga praw, kodeks Iwana Wasylewicza.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Maria_Konopnicka-Poezye_T._8_111.jpg&oldid=1914197”