Ta strona została przepisana.
O profanacyę grobów, sprośne czary —
I jak odstępca od najświętszej wiary,
Masz być uwięzion — i oddany katu.
(z boleścią)
(rzuca się ku niemu)
(do jednego z siepaczy)
(szarpiąc się)
Sercem się ze mną dzielił... chcę więzieniem
Z nim się podzielić!...
Nie wrzeszcz!... Podzielisz... kajdanów wystarczy
Dla was obydwóch — i z trzecim szatanem,
Waszym kumotrem! Milczże... masz!...
VESALIUS.
Pies nawet na tak siwą głowę już nie warczy!
Widzę na zgrozę oczu — tu — przed sobą...
Jestże ta zmarła szatańskiem złudzeniem,
Czy też niewiastą, ciałem i osobą?
