Ta strona została uwierzytelniona.
W tulipanowe zwite kwiaty,
W irysów długi pąk.
I osuszają stułą złotą
I stopeczkami trawy gniotą,
By łez tych zatrzeć grzech...
............
— A tam, gdzie mdleją nocy cienie,
Jęk z mroków słychać i westchnienie
I gorzki, gorzki śmiech.
Rzym d. 12/I 1907.
