Ta strona została uwierzytelniona.
Na skale zamek sterczy tam,
Świętego gród Ludwika[1].
I wieje sztandar mglisty
Nad skalnych wież ruiną;
W mdlejących blaskach zorza gra,
A mary płyną, płyną...
Pod zamkiem biorą hasło
I maszt koronny kłonią,
I wznoszą pieśń, ogromną pieśń,
Nad uciszoną tonią.
Wszechwieków krucyaty[2]
Śpiewają wielkie boje,
A z pieśni bije żar i duch
W potężnych skrzydeł dwoje.
Wszechwieków krucyaty
Śpiewają wielkie klęski,
A z pieśni bije żar i duch
Żyw wiecznie i zwycięski.
Lecz nikt nie słucha pieśni
I hasła nikt nie słyszy;
I tylko pątnik duma tam,
W mdlejących blasków ciszy.
