Ta strona została uwierzytelniona.
- cili uwagi na rażące pomyłki, jakie się przez dziwną nieuwagę wkradły do tekstu. »W błękitnej konsze Bajów« nie leżą przecież Miceny, tylko Misenum (pomyłka powstała zapewne wskutek podobieństwa brzmień Misène i Mycènes w francuskim podręczniku), »wielki trębacz« Misenus (nie Micenus) występuje nie w Odyssei, lecz w Eneidzie, jak to poetka sama wyjaśniła w Pdr (gdzie wskutek tego uwaga na dole głośno kłóci się z tekstem) i jako Trojanin nie może »greckich zwoływać rycerzy«. To też ku Misenum nie mogą »płynąć korabie Hellady«, ani »Odys przy wielkim rapsodzie«, t. j. trojańskim Misenie, w »szyk sprawiać mężów«. Co miał wobec tego robić wydawca? Źle poprawiać autorkę, jeszcze gorzej zostawiać niewątpliwe i oczywiste pomyłki. Z dwojga złego wybrał mniejsze i przypuszczając, że poetka byłaby sama (jak to uczyniła np. w jednym z Drobiazgów włoskich »Antonio«) usunęła pomyłki, postanowił ostatecznie po długim namyśle dać tekst oczyszczony z rzeczowych błędów, a dla porównania umieścić poniżej utwór w pierwotnej postaci:
- cili uwagi na rażące pomyłki, jakie się przez dziwną nieuwagę wkradły do tekstu. »W błękitnej konsze Bajów« nie leżą przecież Miceny, tylko Misenum (pomyłka powstała zapewne wskutek podobieństwa brzmień Misène i Mycènes w francuskim podręczniku), »wielki trębacz« Misenus (nie Micenus) występuje nie w Odyssei, lecz w Eneidzie, jak to poetka sama wyjaśniła w Pdr (gdzie wskutek tego uwaga na dole głośno kłóci się z tekstem) i jako Trojanin nie może »greckich zwoływać rycerzy«. To też ku Misenum nie mogą »płynąć korabie Hellady«, ani »Odys przy wielkim rapsodzie«, t. j. trojańskim Misenie, w »szyk sprawiać mężów«. Co miał wobec tego robić wydawca? Źle poprawiać autorkę, jeszcze gorzej zostawiać niewątpliwe i oczywiste pomyłki. Z dwojga złego wybrał mniejsze i przypuszczając, że poetka byłaby sama (jak to uczyniła np. w jednym z Drobiazgów włoskich »Antonio«) usunęła pomyłki, postanowił ostatecznie po długim namyśle dać tekst oczyszczony z rzeczowych błędów, a dla porównania umieścić poniżej utwór w pierwotnej postaci:
MICENY.
W błękitnej konsze Bajów morze senne leży,
W westchnieniach się ucisza i szumy swe koi.
Złoty sierp nowiu błysnął u wschodnich podwoi,
Woń mirtów Pauzilipu noc niesie z wybrzeży.
Naraz surma bojowa pobudką uderzy.
Na ostrym cyplu skały, w księżycowej zbroi,
