Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 4 270.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

puszczenie, że Heloty dostały się do tekstu przez jakąś pomyłkę. Zapewne w brulionie (czy też w odpisie na czysto, którego jednak nie znamy) było: ateńskie podloty lub poloty, t. j. efeby (por. Italia nr. XXXI, str. 83, gdzie ten rzeczownik użyty w podobnem znaczeniu, tylko że w rodzaju żeńskim), które naturalnie »biegną« i są »nagie« (choć nie całkiem dosłownie) i »ateńskie« (znane poetce z fryzu partenońskiego). Zresztą rzeczy samej niepodobna było sprawdzić w żadnem dostępnem nam źródle; w wielkiem dziele Venturego »Storia dell’ architettura Italiana« opis naszej fasady jest zbyt ogólnikowy, żeby można coś pewnego w tej mierze wyrozumieć. W liście do wydawcy domyśla się ten może najlepszy znawca przedmiotu, o który tu chodzi, że owe Heloty, czy poloty-efeby będą tu najpewniej aniołowie, a filozofy — apostołowie i dwór niebieski.

Str. 16 w. 7 ,na wzgórzu‘ It; ,u wzgórza‘ Pdr.
» zam. w. 8 ,Tu Judasz się w Ogrojcu podkrada ku zdradzie‘ Pdr.
» w. 9 ,zeszłe‘ It; ,dawne‘ Pdr.
» » 10 ,to wydał cudnie‘ It; ,cudnie skojarzył‘ Pdr.
» » 11 ,swem imieniem‘ It; ,dziś i mianem‘ Pdr.
» » 12 ,okiem wodzę‘ It; ,wodzę okiem‘ Pdr.
» » 13 ,prostoto serca‘ It; ,stara prostoto‘ Pdr.
» » — ,tę rzeźbę‘ It; ,ten marmur‘ Pdr.
» » 14 ,Jakim ty‘ It; ,Jak świeżym‘ Pdr.


Str. 16.

X. MARINO FALIERI.

It1—2, 15.