Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 4 239.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
XIX. SIGNA[1].



Chcesz-li poznać, żeś już stanął
Na klasycznej włoskiej ziemi?
— Bacz, czy drogę ci zabiegną
Wierzby z głowy uciętemi;
Bacz, czy drogę ci zabiegną
Łóz przeźrocza, winnic kraty,
Czarne pinje[2] i osterje[3]
I jaskrawe w oknach szmaty;

Czy liljowych wzgórz widziadła
Majaczeją za mgłą siną,
Czy ci leje »signor oste«[4]
Koźlą łagwią tchnące wino;
W białe wolce czy chłop orze
Z Tarkwinjusza rzymską twarzą
I czy małe, śniade »putti«[5]
W twych kieszeniach gospodarzą;

Czy po drodze wieją pyłem
Marmurowe starte bogi,

  1. ↑ Signa (z łac.) — znaki.
  2. ↑ Pinia — sosna włoska, nadająca charakterystyczne piętno krajobrazom włoskim.
  3. ↑ Osterya — gospoda we Włoszech.
  4. ↑ Signor oste (z włosk.) — pan gospodarz, oberżysta, karczmarz.
  5. ↑ Putti — dzieciaki włoskie, tak często odtwarzane na obrazach włoskich malarzy.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Maria_Konopnicka-Poezye_T._4_239.jpg&oldid=1912703”