Ta strona została uwierzytelniona.
Jak morze to burzliwe,
Jak zimne niebo to,
Jak wielki ból jest w tej pieśni,
Które te wichry dmą!
Jak ciężkie skrzydło chmury,
Co jutra niesie grom,
Jak w duszy mojej przeklęcie,
Jak pusty jest mój dom!
Nikogo z bożych ptaków
Nie widzę tu, ni tam,
I śpiewam, nie wiem, dla kogo,
I nie wiem, za czem łkam...
I patrzę w sine gwiazdy,
W ossjańskich[1] gwiazdy dum,
I słucham, jak nocy się skarży
Tej fali gorzki szum.
I myślę: Obyż jeden
Z pokrewnych memu ton!
- ↑ Ossyan, syn Fingala — śpiewak irlandzki, żyjący w III. w. po Chr. Poeta szkocki Macpherson ogłosił w r. 1760 swój rzekomy przekład pieśni i dum Ossyana.
