Ta strona została uwierzytelniona.
Kochanka twego uniósł, jako obłok blady —
Ty wstąpisz w jego srebrne na błękitach ślady
Tęskniąca...
Ach, wiedziałaś już odtąd, że jak cień za ciałem,
Zwracać się będziesz za nim czołem swojem białem
I myślą rozbudzoną wzlecisz w te wyżyny,
Gdzie twój jedyny...
I w ciszy, której tylko noc gwiaździsta słucha
I którą tylko oddech (ust) ukochanych płoszy,
Szepnęłaś, drżąc z nieziemskiej najwyższej rozkoszy,
Zaślubiam ducha...‘ A2.
Str. 39.
VIII. II.
A1, k. 30ʹ; A2, k. 179; PII, 54; PNUI, 52.
| Str. | 39 | zam. | w. 3—6: |
Ramion z wieczyst(ą)ym (tęsknotą) (otchłanią) zachwytem
(Niech ducha mego nie trawią pożary)
Niechaj niszczące dla ducha pożary
Bezbrzeżnych (zwątpień) tęsknot (miłości) (trującej) niszczącej niewiary
Dla urojenia, dla nazwy, dla mary,
Jeśli(ś) nie (bytem) jesteś istotą,
Co gwiazdą miga mi złotą‘ A2.
| Str. | 39 | w. 7 | ,(Jeśliś złudzeniem) Wstań‘ A2. |
| » | — | » — | ,słońca‘ A1, P, PNU; ,cały‘ A2. |
| » | — | » 8 | ,tajemnic‘ A1, P, PNU; ,przepaści‘ A2. |
| » | — | » 9 | ,zdroje‘ A1, P, PNU; ,kształty‘ A2. |
| » | — | » 10 | ,poznać‘ PNU; ,ja znać‘ A1—2, P. |
| » | — | zam. | w. 19: ,Czy cię zrodziło światłości odbicie‘ A2. |
| » | — | » | w. 21: ,(Co przenikają niebiosy) (Jak) O słońce w kropelkach rosy‘ A2. |
| » | 40 | w. 2 | ,Marzenie‘ PNU; ,Zarysy‘ A1—2, P. |
| » | — | po w. | 18: ,I wołam i pytam daremno‘ A2. |
| » | — | w. 20 | ,Ty‘ A1, P, PNU; ,Bóg‘ A2. |
