Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 1 269.jpg

Str.	31	w.	6	,jabłoń‘ P1-4, WP1-2, PNU; ,brzozę‘ A.
»	—	»	11	,zostawisz‘ P4, PNU; ,zostawiasz‘ A, P1-3, WP1-2.
»	—	data w A.

Str. 32.

VIII. ANIOŁ MILCZENIA.

Ostatnie 8 wierszy A; Pdr TgI 1877, II, 408; PI^1-2, 73; PI^3-4, 57; WP², 256; PNUI, 84. W Pdr motto: ,Siędzie sam — i zamilknie — i wzniesie się nad siebie‘.

Str.	32	w.	3	,białe czoło‘ P1-4, WP, PNU; ,czoło białe‘ Pdr.
»	—	»	4	,rozpalone‘ PNU; ,rozpędzone‘ Pdr, P1-4, WP.
»	—	»	11	,co Mu zdobią‘ P1-4, WP, PNU; ,brzeżących Mu‘ Pdr.
»	—	»	16	,Niosłem na łonie‘ PNU; ,Ja w rąbku niosłem‘ Pdr, P1-4, WP.
»	—	»	23	,jasnych‘ PNU; ,białych‘ Pdr, P1-4, WP.
»	33	zam. w.	4:	,I dłoń opuszczam, gdzie natchnienie słyszę...‘ Pdr.
»	—	w.	12	,spowiada‘ Pdr, P1-4, WP; ,spowiadam‘ PNU.
»	—	»	13	,daję‘ P1-4, WP, PNU; ,leję‘ Pdr.
»	—	»	21	,grobów‘ P1-4, WP, PNU; ,grobu‘ Pdr.
»	—	zam. w.	25—28:
,Noc w białym wieńcu miesięcznych promieni, Noc, co nie blednie ani się rumieni, Moją jest siostrą... Gdy skrzydły srebrnemi Zstępując cicho, dotyka się ziemi: »Pokój ci, ziemio! tu idzie milczenie...« Ja nad chłopięcia śpiącego kołyską Z palcem na ustach pochylam się nizko I rąbek szaty roztaczam dla cienia Ponad dziecięcia i matki marzenia.