Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 1 249.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Przed nim mgła srebrna, a za nim snop blasku —
Więcej nikogo.
Tylko sierotka żegnała go mała
Smutnem wejrzeniem,
Tylko się róża w ogródku rozwiała
Ostatniem tchnieniem...
Tylko jaskółki za trumną leciały,
Szczebiocąc długo...
I tylko tuman wstał cichy i biały
Nad modrą strugą...