żano miesiąc maj, bo w miesiącu tym przypadały: „lemuralia“. „W dniach tych niech żadna panna, ani wdowa“, woła Ovidius[1], „nie idzie za mąż, jeśli to uczyni, niedługo wesele swoje przeżyje“. A lud miał nawet przysłowie, że tylko lekkie kobiety w maju za mąż wychodzą. Za to za czas do kojarzenia małżeństw najodpowiedniejszy uważano miesiąc czerwiec, ale i to dopiero od trzynastego dnia począwszy. Że pierwsze 12 dni są zgubne, dowodzi Ovidius[2], mówiąc, że dowiedział się o tem od żony Flamina Dialis, gdyż, jak mówiła, czekać trzeba, aż Tyber wszelki brud i namuł ze świątyni Wenery do morza sprowadzi“. Ponieważ nadto 1. lipca jest dniem, w którym nikt nie powinien żadnej doznać przemocy, przeto jestto dzień dla małżeństw nieodpowiedni. Tylko wdowy mogą i w tym dniu wychodzić za mąż, bo te wiedzą, co czynią a krzywda im się w tym razie wcale nie dzieje. Także każdy dzień następujący po Calendae, Nonae i Idus każdego miesiąca do ślubów nie jest odpowiedni, zwano je: „taedis aliena tempora“. Bez-
