Strona:PL Majchrowicz Małżeństwa w starożytnym Rzymie.pdf/25

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

przykładów dotyczących, jednak mniej znanych osobistości.

Rozwodzono się często dla bardzo błahych powodów: Sulpicius Gallus odepchnął żonę za to, że z nienakrytą głową przeszła przez ulicę, Antistius Vetus swoję, że mówiła z wyzwoleńcem, Sempronius Sophus, że bez pozwolenia jego na igrzyska cyrkowe poszła[1]. Wraz z wzrastającym upadkiem obyczajów wzmaga się także liczba rozwodów. Cicero rozwodzi się z pierwszą i drugą żoną swoją bez powodu,[2] Cezar równie samowolnie z Cossutią i Pompeją, Pompeius z Antistią i Mucyą; nie inaczej postępują cesarze Oktawian i inni. Tak zwana lex Julia, lub Papia-Poppaea de maritandis ordinibus, mająca zapobiedz skłonności młodych Rzymian do celibatu, przyczyniła się w następstwie tylko

  1. Z tych jednak wypadków wnosić nie należy, jakoby wolność osobista kobiet rzymskich bardzo była ograniczona; przeciwnie, już za czasów rzeczypospolitej uczęszczają kobiety na widowiska teatralne, zajmują miejsce pośród męszczyzn, stają przed sądem jako świadkowie lub oskarżycielki.
  2. Poeta Ovidius i Plinius Młodszy trzy razy wchodzili w śluby małżeńskie, Caesar i Antonius mieli cztery, Sulla i Pompeius pięć żon.