Strona:PL Luksemburg - Święto pierwszego maja.pdf/19

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

przystaną, jeżeli rossyjscy będą nadal wyzyskiwali robotników przez 15 godzin dziennie. Dlaczego — powiedzą — my mamy mniej wyzyskiwać, niż nasi konkurenci? Tak samo nie zgodzą się na to osobno francuzcy kapitaliści, niemieccy i inni. Ale jeżeli ustanowić ośm godzin pracy we wszystkich krajach, to żaden kapitalista nie będzie miał wymówki, że jest w gorszym położeniu od swoich konkurentów. Dlatego należy wszędzie jednocześnie napierać na kapitalistów z żądaniem i jednocześnie je przeprowadzić.
Nic łatwe to jednak zadanie. Wrogowie nasi nic ustąpią tak prędko. Dla nas, robotników, ustanowienie ośmiu godzin pracy byłoby początkiem wyzwolenia. Ale kapitaliści właśnie dlatego będą się mu sprzeciwiali. Oni wszystkich sił użyją, aby nie wypuścić nas z dzisiejszego jarzma. Dlatego właśnie i robotnicy muszą zebrać wszystkie swoje siły, aby się dobić swego. Robotnicy całej fabryki, całego fachu, połączywszy się, są już w stanie nie jedno ustępstwo wymusić na kapitalistach. Jeszcze bardziej silni są robotnicy całego kraju, naprzykład wszyscy robotnicy polscy. Ale jeżeli łączą się w jakiem żądaniu robotnicy wszystkich krajów, to tworzą taką miljonową armię, że kapitaliści i rządy drżą przed niemi ze strachu. Nie ma rzeczy, której by nic zdobyła taka siła, jak złączony proletarjat całego świata.
Zdobędzie on i ośmiogodzinny dzień roboczy.