Łowicz, Cracov. 1537, 8° cum nomenclatura Polonica; eiusdem Aemilius Macer, cum nomenclatura Polonica, z pięknemi kopersztychami i Łacińskiemi wierszami na każde ziele. 10). Rescii paraphrasis in psalmos poenitentiales; accessit ejusdem panegyrieus, Cracov. 1591, in duodec. b). Psalmi 68 explanatio, Nicolao Cossubucio a Zenibog notario Plocensi, autore, ad Stan. Carnkowski, Coloniae 1575. 11). Confessya, abo wyznanie wiary powszechnej kościołów chrześciańskich Polskich, Zygmuntowi Augustowi przypisane przez prawdziwych wyznawców ewangelii, pierwej w Krakowie 1574., a teraz w Baranowie 1632. 6). adject: Consensus w Baranowie 1628; są to niektóre Synody po Łacinie i Polsku obok, in 8vo. 12). Lexykon Francusko-Polski Malitzkiego, Cracoviae 1710, in 8vo. 13). in ąuarto Lexicon Łac. Niem. Polsko Grecki — Dictionarium Quadrilingue; tytułu nie dostaje; tyle widzę, że różne od Dasypodyusza. 14). Eliasza Beynonsa Samarytan czyli rada na wszelkie choroby, z Niem. przez Mikołaja Ackermann 1695, 4.
15). Grammatica graeca, Cracoviae apud Schedel, 8. Za rewersem, którego naturę Panu ustnie wytłumaczę, wziąłem: 1). Martyrologium kościoła Rzymskiego, to jest poczet męczenników, w Krakowie, 1591, 4to. 2). Marc.
Bielskiego kronika wszystkiego świata 1553, in folio, bardzo defektowa. 3). Aristotelis libri octo de physico auditu, impressum Cracoviae, in folio, straszna starożytność. Więcej mi p... niechcieli pozwolić, a ustąpić, to jest przedać żadną miarą nie chcą; a ja tam 50 najpiękniejszych Miscellaneów i inszych wielkich ciekawości i starożytności wyłączyłem. Napiszę ztąd do JWX. Trzebińskiego, którego chcą mieć rękojmią; uda mi się (pewne, za ’) powrotem te skarby ztamtąd zabiorę; już w to potrafię, że rewers nam będzie dogodny; może mi wypadnie pojechać do samego ich Wizytatora do Jędrzejowa. Tyle ja X. Trzebińskiemu winien, że mi zacni ci księża z taką ludzkością, przyjaźnią, uprzejmością traktowali, ze pomimo tej krnąbrności w ustąpieniu, nie mogę ich nie szanować. Pod Baranowem wstąpiłem do Daukszy, który mi kompanią swoją do Sandomierza ofiarował i którego znajomości z księżą i inszymi obywatelami dobre skutki w Pokrzywnicy doznałem, a tu może więcej jeszcze doznawać będę. Ja nie żałuję pracy, trudów, niewygód, by mi tylko Bóg dał mocniejsze zdrowie; juź trzeci dzień jak cierpię straszną dyssenteryą, która wprawdzie mię nie tak męczy, jak raczej niewczasuje i w robocie przeszkadza, i czas truje, czas złoty, nieprzepłacony, niepowetowany. Jutro muszę być zdrów, bo jutro zacznie się robota Sandomierska, a tu będę miał wielkie pole, o czym w przyszłym liście doniosę. Jestem z przywiązaniem.
Przypadkiem zachował się jeszcze i ów rewers, któregoto natura ustnie tylko wyjaśniona być mogła; mamy go wprawdzie nie w oryginale, bo tym dotąd może ojcowie Cystersi cieszą się; ale w kopii wierzytelnej, przez dwóch księży wizytatorów zatwierdzonej. Opiewa tak:
«Niżej podpisany zeznaję wyrazem niniejszym, iż z biblioteki klasztoru Koprzywnickiego na konto Jaśnie Wielmożnego hrabi Ossolińskiego biorę książek Nro 3. pod tytułem 1° Bielskiego kronika in folio, 2° Aristoteles in folio, 3° Martyrologium Romanum idioraate Polonico in ąuarto. Pomienione książki z ujprzejmą wdzięcznością w ciągu roku oddać przyrzekam. Datum in Monasterio Coprivnicensi S. 0. Cisterciensis, anno 1799 die 12 Julii. Samuel Bogumił Linde, bawiący przy hr. Józefie Ossolińskim w Wiedniu, — auf der alten Wiedeń, auf der Mayerhofgasse, mp.«
Drugiego listu datowanego wprost z Sandomierza, zachowała się tylko połowa, część bibliograficzną obejmująca; reszta wraz z kopertą, zawierająca zapewne uwagi różne i przygody, poszła na placki.
*) Słowa te w oryginale oddarte zostaJy wraz z pieczęcią.
