Słodziłem sobie przykrość z rozſtania się naszego tą myślą, że nasze związki, nawet w oddaleniu, niezrywaią się przecięż, lecz tylko obszernieyszemi i przeſtrzeńszemi się ſtaią. Wszak i w oddaleniu, łączyć nas będzie chęć wzaiemna i pamięć odnawiaiąca wdzięczność z moiéy ſtrony, a uprzeymą ze ſtrony JW. WPana Dobrodzieia dla mnie życzliwość; łączyć nas będzie wspólne dążenie, do użyteczności dla Narodu, iednakość zatrudnień i zamiarów, i toż samo przekonanie, że serca nasze i chęci nigdy się nie odmienią.
Przypominam sobie, że Kochanowſki, przypisuiąc Janowi Tęczyńſkiemu, tłumaczenie swoie Jerozolimy Tassa, w tym napisie uwiecznił swoię dla niego wdzięczność:
Nie zawsze Bogów wołem złotorogim,
Czasem błagamy kadzidłem ubogim.
Plemiennikowi stawnego męża, powtórzeniem tegoż napisu, w podobnéy okoliczności, i ia czułość moię wyrażam: a poświęcaiąc Jmieniowi JW WPana Dobrodzieia to pismo, iako dowód publiczny przywiązania i obowiązków moich ku Niemu, wracam Mu nieiako to, co w dziele moiém ieſt jego własnością.
Jeſt zaſługą, choć niewielką dla bogatego ofiarą, udzielić komu cząstkę iakąś swego maiątku od zbytku pozoſtałą; ale dzielić prace uczone, wspierać radą, przewodniczyć światłem, ten tylko z maiętnych potrafi, kto prócz doſtatków, ſkarb droższy, to ieſt mądrość i naukę posiada. Do téy chwały JW. WPan Dobrodziey, prawa nabyłeś.
Ja, gdy ią przed Publicznością obwieszczam, ſkładam Mu hołd powinny za wszyſtkie względy, przez tak długi czasu przeciąg doznane. Nie mogę zaś sercu moiemu lepiéy dogodzić, ani publicznemu interessowi, iako powtarzaniem szczerego życzenia, aby tak pożyteczne dla nauk, tak upragnione dla współziomków, tyle zaszczytu czyniące i Narodowi i Jmieniowi JW. WPana Dobrodzieia prace, układy i zamiary, szczęśliwie w ſkutku spełnione, iak nayprędzey widzieć się dały, a te życie tak szanownego męża, day Boże iak naydłuższe! unieśmiertelnią.
- Zoſtaię z naygłębszém uszanowaniem
- Jasnie Wielmoznego WPana Dobrodzieia!
- w Warz. dn. 1go Sierpnia 1806. R.
| nayniższym sługą | |
| Dr. Linde. |
