Strona:PL Kraszewski - Kościół Święto Michalski w Wilnie.pdf/111

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

X-go, o których, jak wszystkim było wiadomo, pisał traktat teologiczno-ascetyczno-filologiczno-filozoficzno-polemiczno-moralny, pod tytułem: Skarbiec prawdy. Całe życie te bulle rozważał, o nich rozprawiał, piorunując przed każdym na papieżów, na królów, na zepsucie obyczajów, na przesądy, ciemnotę i t. d.
Do tego tedy uczonego filozofa przysiadł się stary Malewicz i, po długich chrząkaniach, odważył się odezwać nareszcie:
— Jak zdrowie służy?
— Czyż warto pytać o to? — odparł pogardliwie kaznodzieja. — Byli tacy, co cierpieli śmierć i męczeństwo za czystość słowa Bożego, a nie skarżyli się jednak. Jaż miałbym ubolewać i stękać, kiedy mi głowa zaboli?
— Zapewne! zapewne! ale taki jest zwyczaj.
— Zwyczaj! alboż nie ma najgłupszych zwyczajów? miałżeby zwyczaj głupi być prawem dla rozumnych... Zwyczaj jest dla tych tylko dobrą wymówką, którzy nie czują w sobie dość siły, aby mu się oparli i poszli dla miłości Boga i prawdy, wbrew upowszechnionym błędom. Ja...
Tu wszedł pan Wołłk z bratem swoim rotmistrzem i kilku innemi osobami; kaznodzieja spojrzał tylko i mówił dalej:
— Ja nie mogę się odchwalić, nie mogę wysłowić, jak dalece ubóstwiam tych, co prze-