Strona:PL Kraszewski - Świat i ziemia.djvu/41

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

to dzieje, że my się trzymamy na ziemi, kiedy ona odwróci się na dół, i jak my wówczas nie pospadamy z niej?
Jest to jeden z tych cudów Bożych, na których tysiące patrzymy codziennie; ludzie i wszystko co jest na ziemi, trzymają się jej przez siłę, jaką w środku jej umieścił Bóg: siłę, która wszystko ku sobie pociąga. Tąż samą siłą i księżyc krążący do koła ziemi, trzyma się w powietrzu, i odlecieć od nas nie może.

Ziemia wciąż idąc około słońca, obraca się też sama koło siebie.
Spojrzyjcie na koło od wozu, widzicie że to na czem się ono obraca, zowie się osią.
Potoczcie teraz jabłko po stole i uważajcie jak się ono też okręca, choć nie ma widocznej osi. Jednakże przez środek jabłka możemy sobie wyobrazić przechodzącą oś, i to miejsce gdzieby ona była, możemy nazywać osią.
Otóż i ziemia nasza spłaszczona przy końcach, chociaż w niej osi nie ma żadnej, obraca się jakby na osi, i to miejsce którędyby ona przechodziła, zowiemy osią ziemi.
Te zaś dwa punkta, jakby w jabłku ogonek i wierzch, którędyby końce osi wycho-