Ta strona została uwierzytelniona.
Filuś-Śmiałek.
Jużto dawno mówią o tem:
Żyją z sobą, jak pies z kotem.
Ale Filuś nie dowierzał,
I przymierzał.
Skoro tylko psa gdzie zoczy,
To podejdzie, to uskoczy,
Ale z drogi mu nie schodzi
Pan dobrodziej!
Jeden, drugi kundys krzepki,
Ani dbał o te zaczepki;
Psu nie honor bić się z kotem,
— Co mu po tem?
Przestrzegały inne koty:
Porzuć Filuś swoje psoty,
Bo się kiedy tak zahaczysz,
Że... zobaczysz!
Ale Filuś, harda sztuka,
Z psami wciąż zaczepki szuka,
I po nosie — trzep ich z boku...
Psy... już w skoku!
Już dobrały się do skóry...
— Ajaj!... wrzeszczy Filuś, — gbury!
Toż od takiej znajomości
Bolą kości!...
A psy na to: To — nauka!
Znajdzie guza, kto go szuka,
Bo za takie awantury,
Drą ze skóry!
