Strona:PL Kochowski-Psalmodia polska 030.jpg

 Przepadną przybysze źle nabytych fortun, i rozsypią się myśli człowieka fortelem uwielmożonego.
 Lecz kto w Panu ufa, ten skarb nieprzebrany zbiera; a czyniąc dobrze, najpewniejsze bogactwa gromadzi.
 Osiedzi się dziedzictwem w ojczystem szpłachciu potomność jego, a drapieżnego nasienie wyglozuje Bóg z ksiąg żywota.
 Bo nie jestci to próba umiłowania pańskiego, że się komu powodzi na świecie, ani doczesne szczęście przeznaczeniem jest wiecznego błogosławieństwa.
 I owszem przeciwnie rozumieć trzeba: że kto tu pomyślnych fortun syty, ten w przyszłym żywocie będzie pragnął z bogaczem, posilenia z łona Abrahamowego.
 Dla tego nie pożądaj dostatków, z uciśnieniem ludzkiem przestań gniewu, i nie poglądaj na bliźniego okiem bazyliszkowem.
 Nie miej upodobania w tyraństwie, z którem we mgnieniu oka przepadniesz; a uciśnieni od ciebie rzeką: Był, ale go już niemasz.
 On co dopiero skupował włości, ładownemi rzeki uciskał komiegami; onoż już ze czterech deszczek w czołnie, żegluje do portu wieczności.
 Lecz Pan Bóg wie do którego portu, i jeżeli sprawiedliwość Boska próżnej dobrych uczynków łódki, na niebezpieczne nie wpędzi skopuły.
 Miecza dobywał, aby był ubogiemu srogi; naciągał łuk, aby szkodził dobrym; ale i sztych miecza, i żeleźca strzał, ku sercu się jego obrócą.
 Lepszy jest dobrego nabycia mały kawałek, niż całej Indyi złoto niezbożnikowi.
 Byłem w kolebce dzieckiem, teraz starością pochylony chodzę; nie widziałem nigdy aby sprawiedliwego Bóg opuścił, albo złośnik dobrze skończyć miał.
 Odstąp tedy od złego, czyń dobrze; bo wiedz pewnie, że ramiona grzeszników połamią się, i potomstwo krzywoprzysięsce zniszczeje.
 Widząc uważaj niezbożnika wyniesionego jako cedr na Libanie; po małej chwili obejrzysz się, a już go nie obaczysz.
 Głos pański łamiący cedry, i wszelką nieporzonną