Strona:PL Kazimierz Czapiński - Partja wrogów ludu pracującego (endecja).pdf/21

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Jest to zbrodnia tak straszliwa, że jeszcze dziś trudno o niej pisać spokojnie. Przez 150 lat marzyli Polacy o bycie niepodległym, a gdy go osiągnęli, zabili natychmiast pierwszego swego konstytucyjnie wybranego Prezydenta, rzetelnego Polaka i demokratę. Cała odpowiedzialność zupełnie niewątpliwie i nie dwuznacznie spada na endecję!
Zamordowanie Narutowicza silnie targnęło sumieniem Polski. Ale endecy uważali Niewiadomskiego za wielkiego „bohatera“, a endeckie paniusie odprawiały raz po raz nabożeństwa żałobne za straconego Niewiadomskiego.

ROK 1923 — CHJENO-PIAST.

Ponieważ droga teroru nie udała się, endecja musiala wybrać inną. Połączyła się z Piastem, osiągnęła w ten sposób większość w sejmie. Rozpoczęły się rządy chjeno-piasta w Polsce. Były to zapewne najstraszniejsze rządy w Polsce. Doprowadziły Polskę prawie do ruiny. Dość wspomnieć nieskończone drukowanie marek polskich i kompletne zniszczenie pieniądza polskiego.
W rezultacie oszczędności ludu pracującego stajały, robotnik żadnym strajkiem ani żadną umową nie mógł dopędzić lecącej z pieca na łeb marki polskiej. Tymczasem chjeno-piastowy Minister Skarbu Kucharski całe fabryki (Żyrardów) rozdawał kapitalistom (później został za to w sejmie pociągnięty do odpowiedzialności, według wniosku socjalistów).
Rozgoryczone masy ludowe, przedewszystkiem robotnicy kolejowi, a za nimi i ogół robotniczy zaczęli się burzyć. Nie mieli bowiem wyjścia; chyba by musieli umierać z głodu.