Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 02.djvu/022

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
ANIOŁ

Dzieciątko.

FURGOŁ.

A gdzie to jest Dzieciątko, powiadaj-no, chłopie.

ANIOŁ.

W szopie.

FURGOŁ.

Powiedz-ze, w której sopie, to z nas kto pobiezy.

ANIOŁ.

Leży.

FURGOŁ.

A godajze dokładniej, bo weźmies tym kołem.

ANIOŁ.

Z wołem.

FURGOŁ.

Uciekajmy! uciekajmy! uciekajmy!

ANIOŁ
wychodzi z ukrycia w bieli i mówi:

Pastuszkowie! postójcie... co powiem słuchajcie. * Do Betleem miasteczka czemprędzej biegajcie * Znajdziecie tam we żłobie złożonego Pana, * Gdy przyjdziecie, padnijcie przed Nim na kolana.

KUBA.

Bóg ci zapłać Janiele, iześ nom powiedział; * Gdzie Pana sukać mamy, każdy będzie wiedział: * Nasym tez drugim braciom o tem opowiemy, * I jak się wsyscy zbiezem, razem pobiezemy.

SZUFLA
wpada zadyszany i woła:

Och!... och!... och!... och!...