Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 01.djvu/177

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

mam * Dla mego duszki; są w koszu gruszki, To mu przyniosę.

Już Cię żegnamy i pozdrawiamy; * Miej nas w obronie, przeciw złej stronie, * Boże Przedwieczny.





KOLĘDA  121.


Pasterze paśli trzody na przyłogu, * A Anieli śpiewają chwałę Bogu: Chwała bądź Bogu na wysokiem niebie, * A pokój ludziom na nizkim padole.

Oznajmujemy niezmierne wesele, * Że się narodził Bóg w człowieczem ciele. * Idźcie, kwapcie się do Betleem miasta, * Znajdziecie Dzieci? położone w jasełkach.

Potem Anieli wnet od nich zniknęli; * Pasterze także do Betleem biegli. * I tak znaleźli, jak Anioł powiedział, * I osieł z wołem nad Niem klęcząc, chuchał.

A Józef stary kołysał Dzieciątko, * Nynajże, nynaj, miłe Pacholątko.





KOLĘDA  122.


Pasterze, pasterze, proszę was dla Boga! * Pożyczcie mi swoich dudek i koziego roga; * Bom ja jest dudeczka, Jezusowa pastereczka: * Będę Mu, będę Mu z wami pięknie grała; * Będę śpiewać, rozweselać, będę kołysała.

Lulajże, lulajże, Dziecino niebieska, * Lulaj Jezu ukochany, pociecho Anielska; * Lulaj Wieczny Boże, któryś stworzył ziemię, morze. *