Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 01.djvu/008

Ta strona została uwierzytelniona.

$lVarA = \lyricmode { Wszak -- że Ty to le -- żysz wiel -- ce zgło -- dnia -- ły; O wiel -- kież to zby -- tki Dzie -- ci -- no Two -- je, Że le -- dwie poj -- mu -- ją to zmy -- sły mo -- je. to zmy -- sły mo -- je. } sVarArep = { \bar ".|:" c'8 c c | d d8. bes16 | bes8 bes d | d c r | a a a | bes bes8. a16 | } sVarAa = { g8 c8. bes16 | bes8 a r \bar ":|." } sVarAp = { f8 f f | g g8. f16 | e8 e e | g f r | } sVarAb = { g d e | g f r \bar "|." } \paper { #(set-paper-size "a4") oddHeaderMarkup = "" evenHeaderMarkup = "" } \header { tagline = ##f } \version "2.18.2" \score { \midi { } \layout { line-width = #180 indent = 0\cm} \new Staff { \clef "violin" \key d \minor \time 3/8 \autoBeamOff \relative a' { \sVarAp \repeat volta 2 { \sVarArep } \alternative { { \sVarAa } { \sVarAb } } } } \addlyrics { \small \lVarA } }$

Wszakże Ty to leżysz wielce zgłodniały; * O wielkież to zbytki * Dziecino Twoje, * Że ledwo pojmują to zmysły moje.

Ty, który niebem i światem władniesz, * Pokarmu teraz od stworzenia pragniesz. * O wielkież to zbytki * Dziecino Twoje, * Że ledwo pojmują to zmysły moje.

Obrałeś najniższy stan niewygody, * Samochcąc rzuciwszy niebieskie gody. * O wielkież to zbytki * Dziecino Twoje, * Że ledwo pojmują to zmysły moje.