Strona:PL Kantyczki czyli Zbiór najpiękniejszych kolęd i pastorałek.djvu/103

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została skorygowana.

    Trzej królowie, monarchowie, wschodni kraj opuszczają, serc ofiary z trzema dary Tobie Panu oddają. Darami się kontentujesz, bardziej serca ich szacujesz, za co niech niebo mają.

    83.

    W żłóbku na sianie leży kochanie Dziecina — patrzy złocista Matka Przeczysta na Syna.
    Aniołów pienie światu zbawienie ogłasza — ludzi ubogich pasterzy drogich zaprasza.
    Biegną do Pana i na kolana padają — i czyste dusze w pokorze, skrusze oddają.
    A gwiazda złota już wzwyż migota i płynie — niech wie świat cały o przewspaniałej nowinie.
    Jadą królowie, wielcy panowie, magnaty — blask od kamieni szaty z czerwieni bogatej.
    Kadzidło, złoto, mirę z ochotą składają, — Bogiem Go Zbawcą, łask wszelkich dawcą wyznają.