Strona:PL Kantyczki czyli Zbiór najpiękniejszych kolęd i pastorałek.djvu/103

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Trzej królowie, monarchowie, wschodni kraj opuszczają, serc ofiary z trzema dary Tobie Panu oddają. Darami się kontentujesz, bardziej serca ich szacujesz, za co niech niebo mają.

83.

W żłóbku na sianie leży kochanie Dziecina — patrzy złocista Matka Przeczysta na Syna.
Aniołów pienie światu zbawienie ogłasza — ludzi ubogich pasterzy drogich zaprasza.
Biegną do Pana i na kolana padają — i czyste dusze w pokorze, skrusze oddają.
A gwiazda złota już wzwyż migota i płynie — niech wie świat cały o przewspaniałej nowinie.
Jadą królowie, wielcy panowie, magnaty — blask od kamieni szaty z czerwieni bogatej.
Kadzidło, złoto, mirę z ochotą składają, — Bogiem Go Zbawcą, łask wszelkich dawcą wyznają.