Ta strona została uwierzytelniona.
NOWA DROGA.
(OBRAZEK WIEJSKI).
przez
Kl. Junoszę.
Nuta zamilkł, ale Gołda nie chciała dać za wygraną, zaczęła łagodniej:
— No, Nuta, ja chcę wiedzieć, o czem ty myślisz. Może jakie zmartwienie masz?
— Mam.
— No, jakie?
— Duże, bardzo duże...
— To mów, trzeba radzić.
— Jest źle...
— W czem? Zgubiłeś pieniądze, czy oszukał cię kto, straciłeś na spekulacyi?
— Nie, ale jest źle; nietylko mnie, ale nam wszystkim źle... Czas się psuje...
— Wiadoma rzecz, ale co na to wymyślisz? Jeżeli pantofel się psuje, to służy jeszcze apelacya do szewca; ale do kogo zaniesiesz zepsuty czas do naprawy?
— Ja też myślę...
— Szkoda głowy...
