Strona:PL K Junosza Nowa droga from Wiek Y1894 No136 page3 part4.png

że, wiąże snopki, młóci. Jeszcze jeden dowód więcej, że takiemu prostaczkowi łatwiej żyć na świecie niż ludziom z inteligencyą i glansem...
 Gdyby spróbować chłopskich sposobów?
 Nuta aż się wstrząsnął.
 Co za myśl! Taka chłopska, ordynaryjna podróż nie jest przyjemna. Trzeba mieć w ręku sierp, kosę, siekierę, trzeba się schylać i pocić i stękać pod ciężarem. To sensu nie ma...
 Innej potrzeba dróżki, tamta zanadto utrudzająca.
 Długo rozmyślał nad tem Nuta, a tak był w dumaniach pogrążony, aż Gołda zapytała go o przyczynę.
 — Co ty robisz Nuta?
 — Ja myślę.
 — O czem ty możesz myśleć?
 — Czy ty to potrafisz zrozumieć?
 — Nie widział kto większego myśliciela niż ty? Proszę! Jeżeli nie widział, niech mu oko wypłynie. Ja tymczasem jestem spokojna o moje oczy.
 — Ale ja nie jestem spokojny o twój język. W takim gwałtownym ruchu, może się trochę zepsuć.
 — Nie pożyczę od ciebie, bo źlebym na tem wyszła w handlu.
 — Jak chcesz.

(D. c. n.)