Strona:PL Jerzy Żuławski - Poezje tom III.djvu/277

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
PRAWDA.

Prawda —
kobieta, nic więcej!
Nieszczery jest jej wstyd:
nie chce się przyznać do tego,
co miećby chciała najbardziej;
palcami oczy zakrywa...
Czemu się podda? — tylko przemocy!
Użyjcie zatem przemocy!
srodzy mi bądźcie, najmędrsi!
Pogwałcić ją trzeba,
— wstydliwą Prawdę!
Do szczęścia swego
potrzebuje przymusu,
— bo jest kobietą, nic więcej!