Ta strona została uwierzytelniona.
AVE HOMO!
Bądź pozdrowiony, wielki świata panie,
sobie, nie światu, żyjący na świecie!
Czystość twa wstydzi śnieżne lilij kwiecie,
złość twa przeraża piekielne otchłanie;
pełny świat ciebie, pełne ciebie nieba:
objąłeś myślą przestwory bez końca
i cień swój rzucasz na gwiazdy i słońca —
a choć twe życie od kruszyny chleba
zawisło nieraz: życiem twojem pała
wszystko, co żyje, bo ty władnym giestem
z nicości światy dźwigasz, mówiąc: Jestem!
Więc nim przeminiesz, tobie cześć i chwała
w cnotach i w zbrodni, w każdym miejscu, wieku,
znikomy pyle, królu gwiazd, człowieku!
