Strona:PL Jerzy Żuławski-Stara Ziemia 220.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   212   —

wnany, pan strun i złota i serc, wielbiony, sławny, potężny, kochany, bogaty, piękny — jak bóg...
— Serato!...
Trójświatowiedny głowę zlekka pochylił.
— Rzeczywiście, niegdyś nosiłem to imię — rzekł bez śladu zakłopotania, zwykłym, spokojnie brzmiącym głosem.