Strona:PL Jedliński - Synowie i przyjaciel wygnańca.pdf/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Tyle co Miecio – brat ci nagrodzi
Dowcip dzisiejszy, twoją uwagę,
I w słuchaniu nas twoją powagę;
Wszystko powtórzy, opowié,
Co było w Felixa mowie.

Tymczasem, Bogu dziękujmy,
A wdzięczność rodzicom czujmy,
Że tej zgryzoty nam oszczędzili,
Iż się nas przecie, nie powstydzili;
Że Mama Tatę zrozumieć chciała,
I sama tego się domagała,
Ażeby tylko swoim językiem
Rozmawiał z każdym swoim chłopczykiem.
Ale gdy już wiész, co się to znaczy,
Że Ojciec do nas mówi inaczéj,
Choć Mama znowu inaczéj:
Prawdą braciszku, że od tej chwili,
Z sobą po polsku będziem mówili?


Paryż, w drukarni i litogzafii PP. Maudla i Risou, przy ulicy Rivoli, 144.