Strona:PL Jedliński - Synowie i przyjaciel wygnańca.pdf/15

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została skorygowana.

    Tyle co Miecio – brat ci nagrodzi
    Dowcip dzisiejszy, twoją uwagę,
    I w słuchaniu nas twoją powagę;
    Wszystko powtórzy, opowié,
    Co było w Felixa mowie.

    Tymczasem, Bogu dziękujmy,
    A wdzięczność rodzicom czujmy,
    Że tej zgryzoty nam oszczędzili,
    Iż się nas przecie, nie powstydzili;
    Że Mama Tatę zrozumieć chciała,
    I sama tego się domagała,
    Ażeby tylko swoim językiem
    Rozmawiał z każdym swoim chłopczykiem.
    Ale gdy już wiész, co się to znaczy,
    Że Ojciec do nas mówi inaczéj,
    Choć Mama znowu inaczéj:
    Prawdą braciszku, że od tej chwili,
    Z sobą po polsku będziem mówili?


    Paryż, w drukarni i litogzafii PP. Maudla i Risou, przy ulicy Rivoli, 144.