Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/43

tak z powodu ojczyzny ich autora Stasinosa, zawierają opowieść o przygotowaniach do wyprawy trojańskiej i o 9 pierwszych latach oblężenia; stanowią więc niejako wstęp do „Iliady.” 2) „Pieśń etyopska” przez Arktinosa z Miletu nazwana została tak dlatego, że książę etyopski Memnon jest jej bohaterem. Stanowi ona kontynuacyę „Iliady” i zawiera opowieść o tem, jak amazonki przybyły pod Troję, jak Achilles zabił ich królowę i jak sam zabity został przez Parysa. 3) „Zburzenie Troi” przez tegoż Arktinosa jest uzupełnieniem poprzedniego. 4) „Mała Iliada” przez Leschesa z Mityleny jest dalszym ciągiem „Iliady” Homera, doprowadzonym do upadku Troi, a dającym przewagę w opowieści Ajaksowi i Filoktetesowi. 5) „Podróże powrotne” przez Agiasza z Trezeny zapełniają przerwę dziesięcioletnią pomiędzy „Iliadą,” Homera a „Odysseą”; opisują, przygody rozmaitych bohaterów natychmiast po skończonej wojnie. 6) „Pieśni Telegonosa” („Telegonia”) przez Eugammona z Cyreny, jeden z ostatnich poematów tego cyklu (około 556 r. przed Chryst.) opowiada, jak Telegonos, syn czarodziejki Cyrcei i Odysseusza, posłany został przez nią na poszukiwanie ojca i zabił go w Itace.
 Istniał także Cykl tebański mitów, do którego należał poemat „Tebais” przez nieznanego autora, opowiadający o wojnie między Argosem a Tebami, wcześniejszej od trojańskiej, oraz „Epigonowie” czyli „Potomkowie,” opowieść o odnowieniu tej wojny przez synów poprzednich wojowników. Ostatni z tych poematów, na równi z „Pieśniami cyprskiemi” i innemi, przypisywano Homerowi w czasach Herodota. „Wzięcie Echalii” należało do cyklu mitów o Heraklesie. Owe poemata cykliczne