Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/25

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

syna. Przeniosłem — powiada on — to, czego żaden człowiek na ziemi nie przeniósł całuję ręce człowieka, który zabił mi syna.” Achilles spełnia jego prośbę; następuje zawieszenie broni, podczas którego Trojanie oddają ostatnią posługę Hektorowi.
5. Treść „Odyssei.” „Odyssea” jest poematem o Odysseuszu lub Ulissie, jak go Rzymianie nazywali. Był on królem Itaki i najsprytniejszym ze wszystkich książąt greckich, którzy walczyli przeciwko Troi. Po wzięciu Troi Odysseusz odpłynął razem z towarzyszami ku Itace, lecz po drodze zapędziły ich burze na ziemię Cyklopów, dzikiej rasy jednookich olbrzymów. Tu Odysseusz wyłupia oko cyklopowi Polifemowi, który pożarł już był sześciu towarzyszy Odysseusza. Lecz Polifem był synem Posejdona, boga morza, a Posejdon przez zemstę skazuje Odysseusza na wędrówki po obcych krajach i morzach. W chwili, gdy rozpoczyna się „Odyssea,” minęło już lat dziesięć od upadku Troi, a Odysseusz wciąż daleki jest jeszcze od domu. Mieszka on na wyspie Ogygia, w środku morza. Przez siedm lat utrzymuje go tam wbrew jego woli nimfa Kalipso, która się w nim kocha. Tymczasem żona jego otoczona jest więcej niż setką starających się, ludzi gwałtownych, nie uznających prawa, ucztujących w jego domu, jakby w swoim własnym. Usiłuje ona wygrać na czasie, udając, iż chce ukończyć ozdobną szatę, zanim uczyni wybór; co nocy zaś pruje to, co utkała w dzień. Lecz gdy w ciągu trzech lat zwadziła w ten sposób starających się, dostrzegli oni podstęp i stali się bardziej natarczywymi. Przyjazna Odysseuszowi bogini, Atene, skłania Telemaka, syna jego, aby udał się do Pylus w Peloponezie, gdzie Odysseusz gości u króla Nestora, a następnie do Sparty, gdzie bawi u Menelausa.