Aby w porządku Twój lud sprawował,
Jednako z pany chude szacował.
Góry (da Pan Bóg) pokój rozpłodzą,
A sprawiedliwość pagórki zrodzą;
Ten wesprze chudych, ten sirot będzie
Bronił, a wytknie potwarcę wszędzie.
I będzie Jego Imię na ziemi
Między narody straszne wszytkiemi,
Tak długo, póki straż czujna świata,
Miesiąc i słońce poniosą lata.
Spadnie jako deszcz nieprzepłacony
Na upragnione[1] suche zagony;
Spadnie perłowej podobien rosie
Na łąkę gołą po ostrej kosie.
Zakwitnie cnota, pokój się zrodzi,
Któremu żaden bój nie przeszkodzi,
Aby nie miał trwać, póki krąg wdzięczny
I rość i niknąć będzie miesięczny.
Morze z tej strony, morze i z drugiej
Strzedz będzie jego granice długiej;
Od głębokiego brodów Eufrata
Będzie panował do kraju świata.
Tego, upadszy na swe kolana,
Wyzna gorący murzyn za pana,
Nieprzyjaciele jego zuchwali
Plugawą ziemię będą lizali.
- ↑ spragnione deszczu.
_t.3_134.jpeg&oldid=1859719){kind=link}