Ta strona została uwierzytelniona.
43.
Kto iest dotkliwy, nie zawsze iest czuły,
Czułym być może nie czuiąc dotknięcia:
Matka zapłacze utraty dziécięcia,
Choć ią nie tknęła strata ze szkatuły. —
O cnocie prawią uczone gaduły,
Choć o niéy Plato nie znalazł poięcia;
Dadzą ci taśmę poetów książęcia,
Gdy ci się zdarzy łzą zaszczycić muły! —
Chcesz z-iawić prawdę, day iéy starą brodę,
Bo młodéy, nigdy stary nie uwierzy;
Choć zero tyle co ieden, dowiodę,
Iluż mię okiem litości nie zmierzy?
Świat ma za prawdę, co z pożytkiem dzierzy,
Nie kładźże palców, gdzie klin biią w kłodę!
