Ta strona została uwierzytelniona.
2.
I ia u ziomków chciałbym zyskać względy;
Lecz Muza moia nito iaka raca,
Choć iasno wzleci, ciemno na dół wraca;
Inni, na niebie wieszaią zapędy!
I ia, za chwałą, pieniem gonię wszędy,
Niedbam, choć zapał pasmo życia skraca!
Ale wiatr gonić nadaremna praca:
Ja tu go chwytam, ón goni tamtędy!
Jednak, śród przygód i śród nieszczęść wielu,
Łuku nie rzucam, chęć mię grzeie stała;
Dla duszy moiéy — wierzay przyiacielu,
Tyle ma ponęt i uroków chwała,
Że chociaż stokroć tarcz ominie strzała,
Stokroć ią cisnę, aż raz utkwi w celu.
