Ta strona została uwierzytelniona.
Ileż w dniu iednym nie spostrzeżesz zmiany,
Pierścieni przyczyn i skutków bez końca?
Ileż cię zmiennym widzą własne ściany;
Z kolei karbów nie mknąż stałe słońca?
Tyż chcesz, by sztuka poetów zmyślenia
Utkwiła w miescu, iak bryła z kamienia?
Zmieniay kształt myślą, kradniy z nieba, z ludzi,
Staw go uczuciem, do czucia pobudzi.
