Strona:PL Jan Kasprowicz-Dzieła poetyckie t.3.djvu/111

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

VIII.

... i ukazał mu Pan wszystką ziemię...
V. Mojżesz. XXXIV. 1.

I rzekł Pan do niego: tać jest ziemia, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: nasieniu twemu dam ją. Widziałeś ją oczyma swemi, ale nie przejdziesz do niej.
V. Mojżesz. XXXIV 4.
I umarł tam Mojżesz, sługa Pański, w ziemi moabskiej na rozkazanie Pańskie...
V. Mojżesz. XXXIV. 5.


»Spojrzyj!... Krainę tę przed wieków wiekiem
Praojców twoich przyrzekłem nasieniu:
Strojna palm wieńcem, skryta w ceder cieniu,
Ziemia to miodem płynąca i mlekiem.

Tu stąd się echem poszumów dalekiem
Upój; tu stąd się skąp w zapachów tchnieniu,
Bo przy jordańskim nie legniesz strumieniu,
Pod skał libańskich nie wypoczniesz stekiem«.
 
I umarł Mojżesz za Jehowy wolą
W stronie moabskiej, w nieprzyjaciół ziemi,
Stopą zagonów nie dotknąwszy świętych:

Zwykłą to bowiem wielkich mężów dolą,
Że im nie dano, by usty spiekłemi
Jedli z owoców, z ich ducha poczętych.