sine invidia)[1] całemu światu wystawiali. Bo tacy byli Polacy!« I dalej tam wywodził, probationes[2] dawał, a najbardziej o to, że nie dbają o honor Boski. Bo to noviter[3] nastała była sekta wszeteczna Łyszczeńskiego[4], o czym opowiem inferius[5].
Przydę tedy do krola popołudniu, jako mi kazał, aż krol mowi: »Poparłaby cię była izba poselska, ale [Tokarzewski[6] sejm] zerwał; zahukaliby byli margrabię na śmierć twoi Mazurowie, bo ja już wiem, ktorzy się na niego ostrzyli, i my dopomoglibyśmy byli z boku; teraz już trzeba z inszej beczki zacząć. Jest tu już, słyszę, na zamku pan wojewoda sieradzki[7], ktory jest marszałkiem trybunalskim; każę go tu do siebie zawołać i zalecę mu tę sprawę, żeby nieodwłocznie i sprawiedliwie sądzona była«. Kazał tedy mnie poczekać, a po niego posłał. Przyszedł. Rzecze mu krol: »Mospanie wojewodo, mamy tu hominem iniuriatum[8] (skazał
- ↑ jako wzorowe zwierciadło (nie bez zazdrości)
- ↑ dowody
- ↑ świeżo
- ↑ Kazimierz Łyszczyński, podsędek brzeziniański, oskarżony złośliwie przez swego dłużnika, Jana Brzoskę, cześnika bracławskiego, o ateuszowstwo, został skazany wyrokiem sądu sejmowego 5 marca 1689 r. na spalenie. Król złagodził wyrok i Ł. został tylko ścięty na rynku Starego Miasta Warszawy 30 marca t. r. »Sekty« Łyszczyńskiego oczywiście nie było; Pasek powtarza tylko, co słyszał w Warszawie — plotkę fanatyków.
- ↑ niżej
- ↑ Tokarewski, poseł inflancki.
- ↑ Jan Pieniążek, skarbnik przemyski 1661, starosta oświęcimski 1666, woj. sieradzki.
- ↑ człowieka skrzywdzonego
_634.jpeg&oldid=2695210){kind=link}