panu podkomorzemu bełzkiemu na wyprawę ludzi do obozu 3.000.
Sejmiki przedsejmowe były in Novembre[1], a zaś sejm warszawski in Ianuario[2].
Mięszkałem w [S]krzypiowie, bo moja żona nigdy nie chciała w Smogorzowie mięszkać ex ratione[3], że to tam — powiedali — locus fatalis[4], że panowie albo panie umi[e]rali. Przecięm ja tam jednak często przemięszkiwał, a P. Bog mię zachował, choć tam byłem panem 20 lat.
Wici na pospolite ruszenie wyszły. Turcy z wielką potęgą wyszli. Na Batohu[5] wojsko nasze pod komendą pana Łużeckiego[6], kasztelana podlaskiego. Ślepe oczko[7] nie przestaje swoich fakcyi, chcąc drugiego krola z tronu, na ktorym go sam P. Bog posadził, deturbare[8]. Zgoła wielkie i straszne inter viscera motus[9].
W Rączkach[10] w tym roku przypadła sukcesya na domy panow Łąckich, gdzie ja odebrałem per exdi-
- ↑ w listopadzie
- ↑ w styczniu
- ↑ z przyczyny
- ↑ miejsce nieszczęśliwe
- ↑ Batoh — w. w dawnem wojew. bracławskiem; niedaleko pod Ładyżynem poniósł Łużecki klęskę 18 lipca 1672 r.
- ↑ Karol Stanisław Łużecki, w r. 1682 wojewoda podolski.
- ↑ Prażmowski.
- ↑ strącić
- ↑ wewnątrz kraju rozruchy
- ↑ Rączki — w. nad Pilicą w wojew. łódzkiem.
_498.jpeg&oldid=2674759){kind=link}