Wyprawiono nihilominus[1] po tym zerwanym sejmie ks. Andrzeja Olszowskiego[2], biskupa chełmińskiego, do cesarza J-oMści, prosząc o siostrę[3] jego w małżeństwo krolowi. Wszystko to otrzymał snadno, bo cesarz tego sobie życzył i sam się z tym odezwał.
zacząłem w Miławczycach, alem się od śrzodopościa wyprowadził do Smogorzowa, bom był niekontent z tej dzierżawy.
Wesele krolewskie odprawiło się w Częstochowej[4] w wielkiej frekwencyej naszych Polakow; ale Niemcy dosyć błazeńsko pokazali się i pannę młodą wyprawiono jak niecesarską corkę.
Ja też, w Smogorzowie mięszkając, najpierwszy raz puściłem się na flis. Będąc frycem, trzymałem się starszych szyprow, ktorzy mi grozili, że mię tam miano podgolić na mieszku, jako to fryca; aleć z łaski Bożej przedałem drożej od nich, 40 złotych wyżej, a to tym sposobem. Starosta ujski[5], Piegłowski, i cześnik war-
- ↑ jednakże
- ↑ Andrzej Olszowski (1621—1677) biskup chełmiński i podkanclerzy kor. (1666), a w r. 1674 arcyb. gnieźnieński, autor broszury: Censura candidatorum, w której wykazuje korzyści panowania Piasta i zwraca uwagę na Michała Wiśniowieckiego.
- ↑ Eleonora Marja.
- ↑ 28 lutego
- ↑ starosta niegrodowy, trzymający Ujście Solne z przyległościami