twoja nawa więcej meruit[1] światu niżeli owa, ktora Jazonowi złote z Kolchidy przyniosła runo. Ojczyzna nasza szczęśliwszego od Epaminondow i Scypionow wodza, bitniejszego i odważniejszego od Hektorow wojennika, Aleksandrom[2] rownające[go] się tryumfatora condigne[3] nie odżałuje. Niech będzie z Kaukazu krzemieniste serce i rodopejskiej[4] twardością rownające się skale, kto na jego wojenne zapatrował się czyny, niepodobna, aby teraz na wdzięczną jego nie miał zapłakać rekordacyą[5]. Ja przyznam się, że bez mała zawziętej nie waledykuję[6] szarżej[7], ktorą ad vitae tempora[8] pod dobrym wodzem kontynuować proposueram[9]. Bo nauczywszy się zwyciężać, ciężkiby to był termin być zwyciężanym; nauczywszy się z młodości zawsze gonić, przykroćby to na starość było uciekać; a za straceniem dobrego wodza, za odmianą regimentarza zwykła się już i szczęśliwość mienić, jako już mamy probę onego niezwyciężonego regimentu, ktory tak okrutne wytrzymując ognie, tak wielkie wygrawając okazye, teraz na domowej wojnie jako bańka na wodzie zginął. Siła nas będzie takich i podobno rzadko kto się z jego palestry[10] obierze[11], kto by nie wo-
_427.jpeg&oldid=2671315){kind=link}