Tę odebrawszy ekspedycyą, poszedłem ku Narwi i dopi[e]ro na ostatki dni Bachusowych stanąłem w Berezynach[1]. Wieś to jest, ale też nam nie trzeba było miasta, kiedy na niczym nie schodziło; mieliśmy w wozach wszystko od trunkow dobrych, miąs, zwierzyn etc. Takeśmy sobie gaudowali przy ruskich duhach[2] i po staremu, choć przy krotkiej znajomości, i my na kuliga jeździli i kuligantow u siebie mieliśmy, że było z kim i w taniec obrocić.
W [W]stępną śrzodę ruszyłem się ku Narwi. Ryb posłowie mieli siła, owych sterledow, biłługow okrutne połcie; a oprocz tego i świeżych tam nie było skąpo, bo ich zewsząd zwożono; gdziem posłał dla podwod, to przywieźli i ryb. Przyszedszy do Narwie, już dalej litewskich podwod ciągnąć było nie można, bo takie prawo, choćby były o milę dopi[e]ro wzięte; zaraz tedy o insze trzeba się było starać. Poszedłem tedy, przez Narew przeszedszy, na Bielsko, na Siemiatycze, w Drohiczynie [3]przez Bug do Liwa[4], aż do Warszawy. Ale jednak z ostatniego noclegu pojechałem przodem do krola, oznajmując o posłach, a pytając się o dalszą ich dyspozycyą, jako ich i gdzie przyprowadzić.
Obaczywszy mię krol, przyjął wdzięcznie, poznał
- ↑ Berezyny — w. w wojew. białostockiem na południe od Knyszyna, niedaleko Narwi; należała do starostwa knyszyńskiego, więc jako wieś królewską obrał ją Pasek na postój.
- ↑ Duha (z rus.) — obłąk z modej drzewiny, przymocowany końcami do chomonta.
- ↑ Drohiczyn — m. nad Bugiem na Podlasiu.
- ↑ Liw — m. w wojew. lubelskiem.
_349.jpeg&oldid=2665714){kind=link}